Rum

Rum to alkohol produkowany z trzciny cukrowej. Można go robić z soku z trzciny, syropu albo melasy (czyli odpadu po produkcji cukru). Surowiec wpływa na smak – sok daje rum lekki i ziołowy, melasa bardziej ciężki i przyprawowy.

Najpierw cukry są fermentowane. Powstaje lekki alkohol, który potem trafia do destylacji. Rum można destylować w kolumnach (szybciej, łagodniej) lub w alembikach (wolniej, mocniej). Styl destylacji mocno wpływa na profil – od bardzo lekkich po oleiste i ciężkie.

Po destylacji rum dojrzewa w beczkach. Najczęściej są to beczki po bourbonie. W gorącym klimacie rum starzeje się szybciej niż np. whisky. Niektóre rumy leżakują tylko kilka miesięcy, inne – ponad 20 lat.

Hiszpański – lekki, czysty, często robiony z melasy. Typowy dla Kuby, Portoryko i Dominikany.

Angielski – cięższy, bardziej intensywny. Styl Jamajki, Barbadosu czy Gujany. Często z długą fermentacją i bogatym aromatem.

Francuski (rhum agricole) – robiony z soku z trzciny, głównie na Martynice i Gwadelupie. Ziołowy, wytrawny, świeży.

Są też rumy białe (bez starzenia lub lekko filtrowane), złote (krótko starzone) i ciemne (długo leżakowane, intensywne). Niektóre rumy są dosładzane, inne — zupełnie wytrawne. Nie wszystkie mają podany wiek – warto czytać etykiety, bo czasem wiek dotyczy tylko najstarszego składnika.

Rum to jeden z najstarszych alkoholi Nowego Świata – pierwsze produkcje ruszyły w XVII wieku na Karaibach.Marynarze brytyjskiej floty dostawali codzienną porcję rumu aż do 1970 roku. Niektóre  rumy zawierają tzw. estery, które dają aromaty kleju, banana, ananasa czy rozpuszczalnika – cenione przez koneserów, ale kontrowersyjne. Dziś rum robi się niemal wszędzie – od Filipin po Madagaskar. Ale najlepsze wciąż pochodzą z tropików. Można pić go czysto albo w klasycznych koktajlach, jak Daiquiri, Mojito czy Mai Tai.